Al minstens 50 jaar bestaat de overtuiging dat alleen lage stemmen impact hebben.
Macht uitstralen; hoe lager hoe beter. Als je serieus genomen wil worden is het absolute (nood)zaak om de diepte in te gaan. Tig onderzoeken bevestigen dit met tig invalshoeken. Tal van trainingsbureaus en goeroes zijn iedereen aan het leren daar te komen en te blijven. Mannen en vrouwen, tous.
Al minstens 100 jaar ben ik van mening dat diepte in een zang- of spreekstem van groot belang is. Maar dat je de schoonheid van hoogte en variëteit in klanksterkte nooit mag vergeten. Deze zijn van essentieel belang in het theater van presenteren en zeggingskracht.
Daar heb ik door de jaren heen het nodige commentaar op gekregen…
Sopranen en tenoren hebben niet voor niets vaak de leading roles binnen de mooiste opera’s. De trillingsfrequentie van een prachtig hoog gezongen noot, weerklinkend in de akoestiek van een zaal kent zijn weerga niet.
In Italië breekt het publiek regelmatig de stoelen van de vloer in reactie op de laatste lang aangehouden hoge C aan het eind van een aria. Nu zijn ze daar, laten we zeggen ’wat vrijer’ in het tonen van passie. Bij de Stopera in Amsterdam zal je niet zo snel iemand flauw zien vallen uit pure emotie. Maar bon, het gaat erom dat er geraakt wordt, dat het impact heeft. Ook bij ons gaan ze uit hun dak.
De lagere stemmen (mezzo-sopranen en baritons) hebben, grofweg gezegd, vaker de begeleidende karakters. Maar let op: het mixen van hoog en lager maakt dat er balans in een verhaal en klankidioom ontstaat.
Hele diepe stemmen (de alten en bassen) zien we regelmatig in de rol van rustige wijze vrouw of de koning die kracht brult. Natuurlijk! Want wat in onze tijd wetenschappelijk bevestigd moet worden wisten geniale geesten als bijvoorbeeld Mozart en Puccini ALLANG!
We weten, ik ook, dat de machtige in de maatschappij anders spreekt dan de onmachtige. Dat is niet nieuw. Wat wel nieuw is, is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de San Diego State University en de Columbia Business School. Zij hebben onderzocht of mensen met gezag – of die zich voorstellen in een machtspositie te staan – veranderingen ondergaan in stemgebruik en elementaire akoestische eigenschappen.
‘Inspiratie voor deze studie is voormalig Brits premier Margaret Thatcher. Het was welbekend dat zij uitgebreide stemcoaching heeft ondergaan om de toon van autoriteit en kracht te kunnen uitdragen’, vertelt Sei Jin Ko, onderzoeksleider en psychologisch wetenschapper aan de San Diego State University. Luister hieronder naar een voorbeeld van haar ontwikkeling.
Kort gezegd is na een studie van twee uitgebreide experimenten vast komen te staan dat proefpersonen in een autoritaire positie monotoner spraken (minder verschil tussen hoog en laag), luider en dynamischer (meer verschil in volume en kleuring). En… hoger.
“Bovendien konden ook de toehoorders dankzij deze (vaak subtiele) vocale signalen met precisie duiden who in charge is”, bevestigt medeonderzoeker Adam Galinsky, van Columbia Business School.
Ach, waren velen er net van overtuigd dat gezagsdragers een diep en sonoor timbre hoorden voort te brengen. Voor vrouwen is dit naar mijn mening een probleem. Omdat die overtuiging voor hun stem betekent dat ze zich moeten ontdoen van alle kleuring. Met alleen donker geblaf als resultaat en mogelijke functionaliteitsproblematiek tot gevolg.
Gelukkig werk ik al een tijdje net even anders!
Wil je graag weten wat wij voor jouw stem en impact kunnen betekenen? Mail ons gerust, contact. Komt het helemaal goed.
Vind je dit artikel leuk? Fijn! Je mag hem delen hoor ;-), dat kan hieronder.
Een kleine tip: als je alvast aan de slag wilt.. Vraag dan hier de gratis Gouden Warm Up aan. Succes!
Klinkende groet,
Rachai
Wat een leuk artikel! Ben ik even blij dat ik van nature al hoog zit met m’n stem. Nu nog zorgen dat ik niet te meisjesachtig, maar juist meisjesmachtig klink 🙂
Hi Rianne, ik had het niet beter kunnen verwoorden! Meisjesmachtig, prachtig. Kan ik voor zorgen, ben reuze benieuwd hoe je klinkt 😉